"Wetende dat alles wat van waarde weerloos is, heeft de FNP de juiste keuze gemaakt; het IJsselmeer blijft het IJsselmeer. Eigenlijk is het vreemd dat het CDA daar heel anders over denkt.
Fractievoorzitter Jan van Zanden van CDA de Fryske Marren geeft in zijn Te Gast in de Leeuwarder Courant van 16 februari een te smalle invulling van het begrip rentmeesterschap. Rentmeesterschap gaat volgens de bijbel over het behoud van de heelheid van Gods schepping. Dat vergt een bredere afweging dan de redenatie dat zandwinner Smals voldeed aan wet- en regelgeving.
Van Zanden stelt de bestuurlijke verantwoordelijkheid bewust tegenover de plicht van raadsleden om als volksvertegenwoordigers te luisteren. Alsof je wel luistert naar de mensen, maar dan met één oor. Luisteren is juist een bestuurlijke verantwoordelijkheid van raadsleden.
Professor van den Berg stelde op 13 februari al in deze krant dat in het coalitieakkoord niets over de zandwinning staat. Bij afspraken en contacten met het bedrijf Smals is opgemerkt: de gemeenteraad moet uiteindelijk nog akkoord gaan. Het enige verweer van Van Zanden is dat, in het proces dat vanaf 2011 is gelopen, het zandwinningsplan binnen wet- en regelgeving is gebracht. En daarmee zou de raad alleen nog maar moeten concluderen dat het hierbinnen past en vervolgens automatisch ‘ja’ zeggen. Voor Van Zanden is het belonen van dat proces de ‘rente’ op de geïnvesteerde moeite die gedaan is om de plannen te doen passen. Dat is zijn rentmeesterschap.
Dat is een te smalle benadering van het rentmeesterschap. Natuur en landschap hebben in de redenatie van de fractievoorzitter van het CDA geen waarde. Veel verder dan er ‘scherp naar kijken’ komt hij niet. En luisteren naar de mensen, met beide oren, is een bestuurlijke verantwoordelijkheid en eveneens een belangrijk onderdeel van rentmeesterschap. Het kent immers ook sociale componenten, dat mensen zich gehoord voelen bijvoorbeeld.
Het IJsselmeer dreigt van een natuur- en recreatiegebied een energiefabriek te worden, waarin dan ook nog eens industriële zandwinning moet komen. Vanuit haar volle benadering van het rentmeesterschap heeft de FNP De Fryske Marren gewikt en gewogen. De belangen van het landschap en van de natuur, de dieren en de planten, maar ook van de mensen die een bredere waarde hechten aan het IJsselmeer, gaven uiteindelijk de doorslag. De partij heeft geluisterd én haar bestuurlijke verantwoordelijkheid genomen. Dat is geen tegenstelling maar de enige en juiste invulling van het rentmeesterschap. Zo geven wij natuur en landschap door aan onze kinderen."
Jelle Gerbrandy, Drylts
Nr. 23 op list FNP Provinsjale Steateferkiezings